اتّفاقاً هر چه انسان بخوابد، خوابش هم سنگینتر میشود. لذا آن خوابی که برای ما لحظه خواب شیرین است، خواب بینالطلوعین است که شیطان میآید. اتّفاقاً آن موقع، موقع بیداری است. حالا چه کسانی میتوانند بینالطلوعین - که میگویند خواب شیرینی است - نخوابند؟ این یک رمز است؛ آنهایی که سحرگاهان بیدار باشند.
گاهی بعضی سؤال میکنند که بین نماز شب خواندن و بیداری بینالطلوعین، کدام را انتخاب کنیم؟ من میگویم که این سؤال، سؤال غلطی است. اتّفاقاً این دو با هم ارتباط دارند. آن که اهل شبخیزی شد، صددرصد میتواند، بین الطلوعین را هم درک کند.
البته باید با برنامه باشد. اگر من بخواهم تا دو نصفه شب این طرف و آن طرف به مهمانی بروم، پای تلویزیون سریالها و جام جهانی ببینم، معلوم است که نمیشود. بدن نیاز به خواب دارد، کما اینکه بدن نیاز به غذا هم دارد، زهد بیجا نمیشود امّا میشود اندک خورد. نستجیربالله، نعوذبالله یا روایات و تاریخ، دروغ است یا اینکه اگر حقیقت است، پس میشود. بیان شده گاهی صحابه در جنگ فقط یک خرما میخوردند. در جنگ خودمان هم به نوع دیگرش، همینطور بود. لذا میشود.
آیت الله قرهی
در خانواده، یک زن و مرد، با تفوت های ساختاری و مهم، در کنار یکدیگر قرار میگیرند که باعث شیرینی ها و تلخی هایی میشود. شما اگر این مسئله را پیش بینی نکرده باشید، نه استعداد برخورداری از شیرینی هایش را خواهید داشت و نه ظرفیت تحمل و برخورد مناسب با تلخی هایش را پیدا میکنید.
کلیپ مداحی حاج میثم مطیعی _ در حمایت از ملت مظلوم یمن و علیه رژیم آل سعود
برای دانلود اینجا کلیک بفرمایید.
اکبر پسر فوق العاده شوخی بود
قبل از عملیات ازش پرسیدم:
در این لحظات آخر راستش را بگو چه آرزویی داری و از خدا چه می خواهی؟
گفت: با اخلاص بگویم؟
گفتم: با اخلاص بگو
گفت: از خدا دوازده فرزند پسر می خواهم تا از آنها یک دسته عملیاتی درست کنم
خودم هم فرمانده دسته شان باشم
شب عملیات آنها را ببرم در میدان مین ها رها کنم
بعد که همه یکی پس از دیگری شهید شدند بیایم پشت سیمهای خاردار خط
دستم را بگیرم کمرم و بگویم: آخ کمرم شکست!
خاطره ای از زندگی شهید اکبر جمهوری
منبع: کتاب فرهنگ جبهه ، جلد سوم ( شوخ طبعی ها )
خدایا!
اگر تو جبران نکنی و دوباره سرمایه ندهی، چیزی در دست های ما باقی نخواهد ماند.
ما نمی توانیم کاری کنیم که دیگر در دنیا رنج نبریم، اما می توانیم رنج خود را کمتر کنیم. برای اینکه رنج خود را کاهش دهیم
اولا باید معصیت نکنیم،
ثانیا باید ظرفیت خود را بالا ببریم و اهل صبر باشیم.
آغاز صبر و ظرفیت این است که بدانیم دنیا محل رنج است و نمی شود رنج را از زندگی دنیا حذف کرد .
حاج آقا پناهیان
بسوزد ریشه کسانی که می گویند مذهب آمده تا به انسان قناعت بدهد، در حالی که همه انبیا آمده اند تا به انسان بگویند که به دنیا که هیچ، حتی به بهشت هم قانع نشود!
أَ رَضِیتُم بِالْحَیَوةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَوةِ الدُّنْیَا فىِ الآخِرَةِ إِلَّا قَلِیل
به خدا قسم بهره های زندگی دنیا خیلی کم است!
در کاروانی که در حال حرکت است،
توقف و ماندن، از دست رفتن و به دست گرگ ها افتادن است.
در یک مجموعه وقتی توقف کنی از مجموعه عقب خواهی افتاد.
توقف ما، برابر است با بازگشت و عقب گرد ما
و این وحشتناک است.
ما برنامه ی خود را نشناخته ایم و نفهمیده ایم که چه داریم و چه می خواهیم و کجا باید بگوییم
در نتیجه به آه و ناله افتاده ایم و به غفلت دچار شده ایم که بیا و ببین.
باید در ما توجهی بیاید و بفهمیم که بد کرده ایم.
گیر ما این است که هنوز باور نکرده ایم که بد کرده ایم.
باید استغفار کنیم که استغفار، گام اول است.
استغفار باید در برابر آنچه دل ما را خوشحال کرده و یا به رنج کشیده است، باشد.
استغفار از خطا و خطیئه را فراموش نکنیم، که هم اعمالِ انسان، او را گرفتار می کنند و هم رذائل، او را مبتلا می سازند.
وقتی اهداف دور را تکه تکه و ریز کنی، زود به آن ها می رسی،
ولی وقتی بخواهی قلمبه قلمبه کار کنی
اهداف نزدیک را هم از دست می دهی و محروم می شوی.